чапец

у беларусаў круглая шапачка з фабрычнай тканіны або вязаная з ільняных ці баваўняных нітак; састаўная частка галаўнога ўбору замужніх жанчын [1]

Называюць таксама чэпік. Чапец накладалі на абручык-тканку ці жмут кудзелі і сцягвалі ззаду матузком, налобную частку аздаблялі вышыўкай. Зверху завязвалі намітку ці хустку. У наш час чапцы носяць некаторыя пажылыя жанчыны на Палессі. М.Ф.Раманюк [1]


апошняе абнаўленне: 31.07.2014

матэрыял падрыхтаваны: mod-no.com

у матэрыяле выкарыстана літаратура:

аўтар: [1] "Беларуская энцыклапедыя" у 18 т. - Мн.: БелЭн, 1996