сарафан

У дапятроўскай Русі сарафан насілі ў баярскім асяродку, у 19 ст. - галоўным чынам сялянкі ў паўночных і цэнтральных абласцях Расіі, у Паволжы, Сібіры, а таксама некаторыя гараджанкі. Найбольш старажытны тып сарафана - без разрэзу спераду, з шырокімі проймамі, часам з несапраўднымі адкрытымі рукавамі. У сярэдзіне 19 стагоддзя быў пашыраны сарафан, сшыты з касых кліноў, які зашпільваўся спераду на гузікі; пазней - сарафан прамога крою на лямках, а таксама адразны сарафан, які складаўся з ліфа і спадніцы. У пачатку 20 стагоддзя выйшаў з ужытку. На Беларусі адзразны сарафан вядомы ў краснапольскім строі. [1]